zbyt długi wiersz z cyklu listów do Ciebie

 

 

myślę o wszystkim czym jest moje życie

narodzinach których nie pamiętam

ale wiem że to był chłodny dzień i było nas dwie

urodziłam się pierwsza ty pierwsza umarłaś

myślę o lustrach w których rosłam  i starzeję się

widząc to na wcale niezdziwione oczy

myślę też o starych ciężkich zegarach

i zegarkach które mocno trzymają za rękę

choć nam się wydaje że to bez znaczenia

u schyłku lata słucham świerszczy

patrzę na jarzębinę w którą ubrała się twoja śmierć

żeby mniej bolało - bolało bardziej

myślę o niebie gęstym od burz

po których mokra ulica mokry ogród pachnie

jakby wszystko miało trwać wiecznie

a to nieprawda

myślę też o tajemnicy którą noszę w sobie

siwych włosach ojca smutnych oczach matki

Niobe której połowa dzieci umarła

o chwili radości co zmienia kolędę w żałobny psalm

potem czeka zmartwychwstania 

na chrzanowym liściu

myślę też o miłości co zjawia się by łagodzić ból

tego o czym mówił stary poeta

że jestem tym jednym
jedynym który narodził się i umrze sam

jak ty i kiedyś ja