Gdy zgiełk przynosi Wielką Ciszę

Miałyśmy szesnaście, siedemnaście, trochę więcej lat.

Wiersze K.K.Baczyńskiego były święte, czytane z miniaturowej książeczki, każde słowo przesiąknięte poezją
i wielkością Poety.
Milczenie wobec tak młodej śmierci.

Rocznica Powstania zawsze obchodzona „na nasz sposób”, czytanie wierszy, zaduma, niepojęte Prawdy nigdy nie doznanych dramatów.

Piękno tych wierszy budziło niedowierzanie; jak można, będąc tak młodym, pisać jakby życie dobiegało końca.

Jedenaście lat temu, w 60 rocznicę Powstania Warszawskiego, odeszła Elwira.

Ktoś tam kiedyś powiedział, że ludzie konsekwentni mówią o życiu przeznaczenie,

a niekonsekwentni – przypadek.

Nic w życiu nie jest przypadkiem, wszystko czemuś służy, nam trzeba tylko szukać, być uważnym i chylić głowę przed Światem.