śmierć                                                                                             Danucie M.

nadchodzi jak fala

po długiej zimie, zabiera spokój

mąci porządek dnia, czepia się wskazówek

godziny stają się nieznośnie długie

najlepiej wychodzą mi wiersze pożegnalne

wyprawiłam już na tamten świat kilka osób

ale od jakiegoś czasu boję się, czekam

wczoraj dzwony biły wyjątkowo długo

każda oszroniona malwa jej ogrodu

oddzielnie mówiła pass