rozmyślania podmagnoliowe

Kiedyś Bóg umierał w piątek, w niedzielę zmartwychwstawał

zapachem chrzanu i świeżo pomalowanych ścian.

Świat się nawet nie zorientował, że nie było go przez chwilę.

Mój bóg chowa się we mnie przerażony.

Tłumaczę, że dzwony o świcie to nic takiego, nie zabiorą go daleko.

Ale też się boję. że się nie obudzę, gdy będzie odchodził.