Wyspa Wielkanocna
Nigdy nie byłam
tam, gdzie wielkość kamieni, równa się wielkości ich tajemnicy.
Nie mam też odwagi
przebudzić się i odkryć, że zmartwychwstanie boli tak samo jak
śmierć.
M. obiecywał zabrać
mnie tam, ale w porę uciekliśmy od siebie do siebie. Tak jest
dobrze.
Każdego roku można
mieć nadzieję.
:) bardzo mi się podoba :*
OdpowiedzUsuńa bez nadziei sie nie da, to naturalne:)
OdpowiedzUsuńzdecydowanie tak Anonimie :)
OdpowiedzUsuńeM dziękuję ;)
OdpowiedzUsuń