środa, 23 lipca 2014


spokojnie 
to tylko życie


świat w kolorze końca świata
podsuwa dojrzałe owoce
sok winogron zalewa usta
zachłystujesz się nim

łapiesz oddech
wypływasz na powierzchnię
ocalenie to trwały dowód 
nietrwałości







8 komentarzy:

  1. Uwielbiam te Twoje obszerne komentarze.
    Dzięki!:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Chyba wolę taką barbarzyńską ucztę , zachłystywanie się i parskanie niż ciągle pamiętać, że "każdy oddech gubi" (wiesz kto tak napisał?)
    Rower mnie rozczulił, bo to rower mojego Taty
    Zioło

    OdpowiedzUsuń
  3. No widzisz, to widocznie takie rowery przypisane ojcom, bo ten należy do mojego Taty. Rower ma równe 60 lat i nosi znamienną nazwę Diament :)
    A co to "ucztowania" - każdemu według "kubków smakowych" :)
    Nie wiem, nie pamiętam kto napisał "każdy oddech gubi" - podpowiedz!

    OdpowiedzUsuń
  4. Podpowiadam : Lucy!!!! To było natychmiastowe skojarzenie , kiedy przeczytałam Twój wiersz.Buziaki Małgoś :)
    Zioło

    OdpowiedzUsuń
  5. no proszę, zawsze mówiłam, że masz lepszą pamięć ode mnie :(...
    Dzięki :)

    OdpowiedzUsuń
  6. heh... :) Zdjęcie też piękne.

    OdpowiedzUsuń
  7. zdjęcie wyprowadzone ze wspomnienia zaćmienia słońca w milenijnym roku :)

    OdpowiedzUsuń