Spacer

nie mogę podnieść rąk

słucham gwaru świata szelestu znaków

wybuchów słońca parowania oceanów

ciebie tu nie ma wyczuwam jedynie ruch

cień bez postaci

ślad odciśniętego wzruszenia

zapach łąki opływa mnie

jak anioł o którym dzisiaj już nie napiszę

zimno