Panu M.

trzydzieści sześć i sześć pod skórą

dawało złudzenie że życie to coś więcej

już po wszystkim

przed tobą tylko wieczność

jak się czujesz gdy wszyscy poszli

podoba ci się honorowa warta drzew

tam za murem i prosto w słońce

a może czujesz głód na myśl o obiedzie

który jedzą inni jak ostatni toast za

do niczego już niepotrzebne zdrowie

co z dotykiem wzrokiem słuchem

ciągle domagają się swojego udziału

w tym innym już nieżyciu

słyszałeś

ten co odchodził ostatni mamrotał

cholera i tak już na zawsze

nad łąką rechot żab o świcie mgła