Fryderykowi / sobie / jesieni

lubię słuchać co mówią liście pod butami

widzieć co słońce maluje na ścianie

patrzeć jak szukasz małego by pokazać wielkie

odchodzenie w dal przeoranego pola

lubię zbierać to wszystko układać do snu

na zimę robić zakładki ze słów między kartkami

jeszcze przez chwilę zdziwić się ogromną tęczą

na szaroburym niebie października

ale już wiem plejady w nas znowu dojrzały

słychać preludium pomiędzy gwiazdami

wino smakuje jak smakowało innym wieki temu

cień pod lasem pokornie kładzie się przed nami